|
| W Średniowieczu określenie Saraceni obejmowało wszystkie plemiona arabskie, później także wszystkich wyznawców islamu, zwłaszcza tych, którzy walczyli z krzyżowcami oraz piratów muzułmańskich pływających po Morzu Śródziemnym, napadających na wybrzeża włoskie i francuskie. Etymologicznie określenie to pochodzi od arabskiego słowa szarkijjin ('wschodni, orientalny'). |
Pierwszym prorokiem Islamu był Mahomet. Pochodził on z Mekki i tam doznał wizji objawienia. W roku 622 n.e przeciwnicy polityczni zmusili go jednak do ucieczki z Mekki do Medyny. Data tej ucieczki przyjęta została potem za pierwszy rok ery muzułmańskiej. Począwszy od niej liczone są kolejne lata islamskiego kalendarza.
Mahomet trafił ze nową religią na podatny grunt. Jego zgromadzeni w Medynie zwolennicy rozpoczęli podboje, podporządkowując prorokowi kolejne plemiona arabskie. Pod koniec życia Mahometa pod jego zwierzchnictwem znalazła się Mekka i większość Półwyspu Arabskiego. W ciągu następnych dziesięcioleci VII i VIII w. potomkowie Mahometa podbili ogromne obszary: Bliski Wschód i północą Afrykę; tereny Mezopotamii i Persji, a następnie obszary do Turkiestanu i granic Indii. Oblegali nawet Konstantynopol, ale go nie zdobyli. Jednocześnie przeprawili się przez Cieśninę Gibraltarską i zajęli Półwysep Iberyjski. Powstrzymani zostali dopiero przez Franków w bitwie pod Poitiers (732). W VIII i IX w. przejściowo władali Sycylią, Sardynią i atakowali Półwysep Apeniński. |
|
