Holy-War | Tło historyczne

Po klęsce II wyprawy krzyżowej jednemu z muzułmańskich władców, Nur ad-Dinowi, udało się zjednoczyć pod swym panowaniem Syrię i podporządkować Damaszek. Sułtan egipski, zagrożony przez Nur ad-Dinowa zawarł sojusz z Królestwem Jerozolimy i doprowadził do zaangażowania się krzyżowców w Egipcie. Wykorzystując to najechał Antiochię i zmasakrował broniące jej chrześcijańskie wojska. Udało mu się przy tym pojmać wielu spośród przywódców poprzednich krucjat, w tym również księcia Antiochii Reinalda z Chatillon. Nur ad-Dina podbił Egipt a władzę w jego imieniu miał sprawować Szirkuh. Jednakże w 1169 zmarł on niespodziewanie po zaledwie kilku tygodniach rządów. Władzę po nim odziedziczył Saladyn, który wkrótce zdobył także władzę w Syrii. Królestwem Jerozolimskim wtedy rządził trzynastoletniemu Baldwin IV zwanemu również "Trędowytym", który zawarł z Saladynem umowę zapewniającą wolną wymianę handlową pomiędzy terytoriami muzułmanów i chrześcijan.

W czasie tych zmian na tronie jerozolimskim rozbójniczą i piracką działalność prowadził Renald de Châtillon, wypuszczony z niewoli jeszcze w 1176. Jeden z jego napadów okazał się zgubny dla całego Królestwa Jerozolimskiego. Gdy Renald odmówił wypuszczenia pojmanych członków muzułmańskiej karawany wraz z ich towarami, Saladyn przyjął to jako zniewagę i wypowiedział Królestwu Jerozolimskiemu wojnę, do której przygotowywał się już od dłuższego czasu. Baldwin IV zmarł w 1185, a jego następcą został siedmioletni Baldwin V. Regencję w jego imieniu sprawował Rajmund III z Trypolisu. Panowanie to nie trwało jednak długo, bowiem już w następnym roku Baldwin V zmarł, a władzę przejęła jego matka Sybilla Jerozolimska oraz jej drugi mąż Gwidon de Lusignan.

W 1187 Saladyn obległ miasto Tyberiada w Galilei. Rajmund z Trypolisu doradzał cierpliwość, lecz król Gwidon działając według wskazówek Renalda i templariuszy pomaszerował ze swymi wojskami do wąwozu Hittin. Armia krzyżowców, spragniona i zdemoralizowana, została rozgromiona w bitwie która się tam rozegrała. Do końca roku Saladyn zajął niemal całe terytorium Królestwa Jerozolimskiego z Akką i Jerozolimą.

Nowy papież Grzegorz VIII obwieścił, że zdobycie Jerozolimy było karą za grzechy popełnione przez chrześcijan i dlatego konieczne jest zorganizowanie kolejnej krucjaty, aby odkupić grzechy i odzyskać święte miasto. Na to wezwanie król Anglii Henryk II i król Francji Filip II August zakończyli wojnę między sobą i obaj narzucili swoim poddanym nowy, 10% podatek, aby sfinansować wyprawę do Ziemi Świętej. Cesarz rzymski Fryderyk I Barbarossa natychmiast odpowiedział na wezwanie papieża i w maju 1189 jako pierwszy wyruszył do Ziemi Świętej na czele rycerstwa niemieckiego. Fryderyk dowodził tak wielką armią, że musiała wybrać drogą lądową przez Węgry, Bułgarię i Azję Mniejszą. W 1190 niemiecka armia pokonała wojska seldżuckie w bitwie pod Ikonium. Jednak wkrótce zdarzył się tragiczny wypadek. Podczas kąpieli w rzece Salef Fryderyk I Barbarossa utopił się. Jego syn Fryderyk Szwabski który nie odziedziczył talentów dowódczych jak i charyzmy po ojcu. Udało mu się doprowadzić wojska do Antiochii, gdzie pochował ojca w kościele Św. Piotra. Armię niemiecką prześladował jednak pech, gdyż w Antiochii wielu rycerzy dosięgła zaraza. Drugi król Ryszard Lwie Serce po wypłynięciu z Sycylii trafił na silny sztorm na morzu i stracił kilka statków w tym jeden wiozący narzeczoną Ryszarda Berengaria z Navarra oraz pokaźną ilość złota, który rozbił się na Cyprze. Ryszard wpłynął do portu w Limassol i spotkał się z królem Cypru Izaakiem, który zgodził się zwrócić skarb i dodatkowo wysłać 500 swoich żołnierzy do Ziemi Świętej. Jednakże po powrocie do Famagusty Izaak zmienił zdanie i nakazał Ryszardowi opuścić natychmiast wyspę. Rozwścieczony Ryszard podbił wyspę w ciągu kilku dni. Dopiero po podbiciu Cypru Ryszard ruszył do Palestyny, gdzie czakał na niego król Francji Filip II. Krzyżowcy ruszyli na Akkce i oblegali miasto. Z powodu morskiej blokady, braku wody i wycięczenia Saladyn poddał miasto płacąc okup za muzułmańskich mieszkańców Akki. Król Fillip wrócił do Francji a armią krzyżowców dowodził Ryszard. Ruszył on wzdłuż wybrzeża wygrywając kolejne bitwy. Zatrzymał się przed Jerozolimą i uznał, że Saladyn jest jeszcze za silny aby atakować miasto. Dlatego udał się do Askalon aby odbudować zburzone przez Saladyna twierdzę i mury. W tym samym czasie rycerstwo francuskie odłączyło się od Ryszarda i udało się do Jaffy, gdzie francuzów pokonał Saladyn. Na wiadomość o upadku miasta Ryszard ruszył na odsiecz i odbił miasto z rąk egipskich. 1192 podpisano pokój między Saladynem a Ryszardem gwarantujący pielgrzymom ochronę oraz potwierdzający podboje Ryszarda na wybrzeżu Palestyny.